Aan het einde van augustus willen de baasjes weer even weg. Toby is terug naar huis en we kunnen dus weer weg met de camper.

We gaan op weg naar Irrel in Duitsland en dat wordt mijn eerste trip met de camper over de grenzen. Ik ben alleen niet echt op mijn gemak in de camper en het vrouwtje weet uiteindelijk geen raad meer met mijn onrust. Ik kan het niet echt vinden terwijl ik wel leuke plekjes heb en heerlijk naar buiten kan kijken. 

Onderweg stoppen we af en toe zodat ik kan plassen en ik moet zeggen dat die plekken we erg vol met allerlei spullen liggen. Er is voor mij een hoop te ruiken en te ontdekken. Ik zie en ruik dat de mensen  ook buiten poepen en plassen, maar begrijp niet goed wat al die papieren in de bosjes doen. Verder moet ik goed uitkijken waar ik loop waardoor het baasje zegt dat we teruggaan naar de camper omdat er te veel troep ligt.

Op de camping aangekomen merk ik ineens dat de baas zijn broer er ook is. Rina en Michel vind ik ook wel gezellig en dat is dus prima, maar ik blijf onrustig in mijn lijf. De dag daarna snap ik het pas: ik krijg enorme diarree en kost me wel een weekje om te herstellen.

Gelukkig gaat het het grootste deel van de dag goed en kunnen we lekker wandelen in de bossen en de Teufelschlucht. 

Na een paar dagen gaan we weer op pad naar Vianden, Luxemburg en daar kan ik het bij de poort niet meer houden. De baas moet zich bij het aanmelden direct verontschuldigen en met bezem, water en sop aan de slag. Toch is het verblijf daar erg leuk geworden en zijn we een paar keer lekker wezen wandelen in heb bos en langs de Our. Bij de camping kon ik trouwens ook lekker spelen en zwemmen in die Our. Heerlijk met dat warme weer.

Na een paar dagen gingen we terug naar Nederland en zijn we gestopt in Mesch. Later bleek dat de eerste plaats in Nederland die na de tweede wereldoorlog werd bevrijd. Weer wat geleerd dus. daar heb ik de weilanden op de heuvels verkend en de dag daarop gingen we weer lekker naar huis. Mijn hondenmensen wilden alleen nog even langs de Gerardushoeve in Epe. het schijnt dat ze daar wel vaker komen, maar dan mag ik zeker nooit mee?