Inmiddels is het jaar al weer even onderweg en ik heb inmiddels ook al weer twee trainingen stressverwerking gehad bij die mevrouw. Ik blijf het moeilijk vinden, maar de eerste keer vond die mevrouw dat het best goed ging. Afgelopen week vond mijn baasje het wat lastiger. We gaan in elk geval in februari nog een keer.
Verder is en blijft het natuurlijk heerlijk dat we af en toe gaan wandelen in de Schoorlse Duinen. Als we de parkeerplaats oprijden weet ik het al: heerlijk rennen door het duinzand en regelmatig andere honden tegenkomen. Niet dat ik daar veel mee ga spelen, maar het blijft wel leuk. Mooi vind ik ook de meertjes die verscholen liggen tussen de duinen. Heerlijk om even te drinken en een paar natte pootjes te halen.Mijn hondenmensen zoeken ook telkens bewust die meertjes op, omdat zij dat ook weten. Als we thuis zijn lopen we bijna elke dag lekker in het Twiske en daar maak ik ook telkens weer nieuwe vriendjes.

Thuis lijkt gelukkig alles weer een beetje normaal aan het worden en zijn de knallen bijna verdwenen. Ik ben nog wel heel alert door de afgelopen tijd, maar dat gaat hopelijk wel weer wat minder worden. De dagen worden wel weer wat langer en dat zou wat meer rust moeten geven. Toch ben ik er in de namiddag niet gerust op en lopen we niet echt ontspannen ons rondje. Het is gek, maar ik kan het nog niet goed van me afzetten. Misschien dat het sombere en dus donkere weer daar een negatieve bijdrage aan levert. Het is dus wacht op het betere weer en de nog langere dagen. Kou is niet erg maar een beetje meer licht geeft mij waarschijnlijk de nu ontbrekende rust.
Het is ook leuk dat ik eindelijk goede vriendjes ben geworden met Gunny, de hond van de zoon Tom van mijn baasje: zo moeilijk als het allemaal eerder ging, zo gemoedelijk gaat het nu als het baasje gaat oppassen en ik mee mag. We kunnen zelfs samen uitgelaten worden, alhoewel dat voor het baasje wel lastig is. Hij moet tenslotte alle lijnen uit de knoop houden en er ook voor zorgen dat we niet worden aangereden door langsrijdende auto’s. Gezellig is het wel dat ik nu lekker mee mag naar Berkhout en iedereen ontspannen kan blijven.
Geef een reactie