Twee weken geleden moest ik weer eens naar de dierenarts. Dat was voor mijn jaarlijkse vaccinaties. Nu ben ik al niet zo gek op die mensen daar, althans hetgeen wat ze doen. Ze proberen tenslotte best lief te doen en me te belonen voor goed gedrag en dat is natuurlijk prima. Maar als ze met naalden aan komen dan vind ik dat natuurlijk een stuk minder. Zeker ook nadat ze een paar jaar geleden een keer bloed wilden afnemen.

Dat was omdat niet duidelijk was of mijn bloedspiegel foliumzuur wel goed genoeg was en dat zou mijn genezing van een Giardia-besmetting belemmeren. Dus werd mijn pootje een beetje kaalgeschoren en daarna kwamen ze met een mega grote naald aan om bloed af te nemen. Nou, je begrijpt dat ik dat niet zag zitten. Maar ze hebben me toen met drie mensen vastgehouden. Echt heel naar.

Maar goed even terug naar het nu: bij mijn check-up zag de dierenarts dat ik ontstoken tandvlees had en veel tandsteen op mijn achterste kiezen. EN dat betekent? Een behoorlijk gezondheidsrisico voor mij en dus een afspraak om dat aan te pakken. Ook mijn hondenmensen vinden dit best spannend, want ik moet dan onder narcose!!

Goed, vandaag was het zover. Ik ging met het baasje naar de praktijk en ik heb de dierenarts nog netjes begroet. Mijn hart werd even gecontroleerd en toen ging ze mijn narcose pakken. Ik stond dicht tegen mijn baasje aan en kreeg een spuit in mijn linkerachterpoot. En daarna voelde het heel bizar want ik werd slaperig en voelde de wereld wegglijden. Wat er daarna gebeurde weet ik natuurlijk niet, maar ik heb gehoord dat ze mijn tanden en kiezen heeft gereinigd en dat er geen complicaties waren. Gelukkig. Daarna hebben ze me naar een uitslaapkamer gebracht.

En toen ik mijn ogen open deed was mijn baasje daar. Hij bleef de hele tijd bij me, maar ik kon mijn ogen niet open krijgen. Ook mijn lijf wilde niet. Ik ben maar verder gegaan met slapen. En na een hele tijd lukte het me om te staan en een stukje te lopen. Ik ben toen de buitendeur doorgelopen en toen ging het niet meer. Mijn baasje heeft me in de auto getild en naar huis gebracht. Daar ben ik ook verder gegaan met slapen en heel moeizaam ging het steeds beter. Maar mijn linkerachterpoot doet best pijn van die rotspuit. Ik hoop dat ik me na de nacht weer wat normaal ga voelen, want dit is niks. Gelukkig zijn mijn hondenmensen wel lief voor me, dus ik doorsta het allemaal wel.