Deze tekst is al vele malen uitgesproken door mijn partner en ik heb heel lang volgehouden dat het hebben van een hond niet goed past in ons leven. We werken tenslotte allebei en zijn weinig thuis. Dat betekent dat een huisdier veel op zichzelf aangewezen is en niet de aandacht kan krijgen die zo’n dier verdient. Het is niet de bedoeling dat je een hond neemt en het beest vervolgens grotendeels overdag aan zijn/haar lot overlaat. Je kunt natuurlijk wel een uitlaatservice inhuren, maar dan nog. Daarnaast leek het er niet op dat we op anderen zouden kunnen terugvallen in onze omgeving. Dit alles maakt de thuissituatie niet echt gemakkelijk.

Verder zijn we allebei graag onderweg met fietsen of lange wandelingen. Ook gaan we graag weekendjes weg. Dat wandelen is in het begin een probleem omdat jonge honden niet zo lang mogen lopen en bij kennissen zien we dat een oudere hond ook zo zijn beperkingen geeft. En dan dat fietsen: het organiseren dat je hond mee kan om te fietsen lijkt ook niet vanzelfsprekend. Al met al lijkt het handig om te zorgen dat we met een fietskarretje onderweg kunnen. Een fietskarretje dat ook als ‘wandelwagen’  gebruikt kan worden?

Verandering in beschikbare tijd

Bij het voorzicht van pensioen gaan er ineens andere zaken spelen. Het vooruitzicht van meer tijd hebben maakt dat een nieuwe herhaling van ‘ik wil een hond’ anders landt. Misschien is het wel een leuk idee om een hond te nemen. Maar dan een pup, zodat je zelf moet opvoeden en niet met de door anderen voltooide opvoeding van de hond zit opgescheept. En belangrijker nog: alle gebeurtenissen uit de socialisatieperiode van die hond.
Belangrijk is natuurlijk ook dat het gemakkelijk is om die eerste weken na de komst van een pup tijd te hebben en vrij nemen hoeft niet meer na pensionering. Er verandert iets in de manier waarop tegen het idee wordt aangekeken. De – positieve – ervaringen met vele honden in de jeugd bij je ouders en het latere bezit van een eigen hond gaat toch steeds meer spelen. En dan de video’s van puppy-trainingen: die geven een beeld dat aansluit bij de ervaringen uit het verleden. Vooral de insteek van Edwin Frakking van hondenschool.online spreekt aan. Een verandering is voelbaar en het onderwerp wordt steeds meer een reële optie.