Ik sta al een tijdje op de wachtlijst voor een pup en probeer me daarop voor te bereiden. Bij het lezen van allerlei informatie over de Stabij kom je dan soms leuke dingen tegen. Zo ben ik via een artikel in een blad geïnformeerd geraakt over een boekje getiteld ‘Ik, Wytske, van pup tot puber – het eerste halfjaar van een hond in opleiding als reddingshond’.

Talentvolle hond

Els Hekkenberg, de schrijfster van dat boekje, geeft hierin aan dat haar Stabij ‘Wytske’ een bijzonder talentvolle hond blijkt te zijn voor het werk bij SOS reddingshonden. Dit wekt natuurlijk mijn nieuwsgierigheid op om dit en het volgende boekje te willen lezen. Ook de bezoekjes aan de FB-pagina’s versterken dit gevoel door prettige en leuk door ‘Wytske’ geschreven stukjes. Dan is dus de vraag wat aanleiding is geweest voor de aanschaf van deze Stabij-pup en wat maakt haar zo bijzonder. Dus de stoute schoenen aangetrokken en een afspraak gemaakt met Els, die samen met de RHWW enige landelijke bekendheid hebben gekregen door onder meer deelname aan de zoektocht naar Amersfoortse Kris Kremers en Lisanne Froon in 2014 tijdens de vermissing in Panama. In Fryslân is Els waarschijnlijk ook bekend van het zoeken naar de twee verdwenen Stabijs ‘Bo’ en ‘Sem’ (Minnertsga, november 2019).

Reddingshond

Els blijkt een enthousiaste verteller en gedreven kracht achter SOS Reddingshonden. Haar pup Wytske wordt opgeleid voor reddingshond. Ze gaat mensen zoeken die vermist zijn op vlakte en in gebouwen. Daarna gaat ze trainen op “dood”, zowel op het land als in het water. Dit laatste is een van de moeilijkste disciplines, maar Wytske was na ruim 11 maanden voor de eerste twee disciplines al geslaagd! Zo’n gedreven hondje dat ondanks haar huidige pubergedrag een geweldige aanwinst is voor het zoekwerk. Ze pakt alles heel snel op en ziet het allemaal echt niet als werk.

Het is een spel

Ze geniet vooral heel erg van ‘het spel’ en dat is natuurlijk dé manier om je hond dingen te leren. Dat genieten en spontane was er van begin af aan toen de zoektocht naar een tweede hond met ‘ een lange snuit’ was begonnen. Een lange snuit vanwege natuurlijk het belangrijk van het goede reukorgaan.

De pup koos

Na een tevergeefs contact met een bekende, die een Stabij-nestje had, kwam er contact met een andere stabij eigenaar. Zij hadden eenmalig een nestje bij hun hond en hadden nog een pup over. Dat was het kleinste hondje: us lytse Wytske. Omdat ze zo klein was werd ze vaker bij Famke, haar moeder, aangelegd om te drinken. Bij het eerste bezoek was het direct raak: Het was de enige pup die naar Els toekwam. Na 8 weken mocht ze haar eindelijk ophalen. Thuisgekomen viel de pup direct al van de loopplank terwijl ze naar de woonboot liep. De eerste duik van een reddingshond in spé was daar.

Een goede vertelster

Els heeft de belevenissen van Wytske opgeschreven op een manier die prettig leesbaar en toegankelijk is. Het leest daardoor gemakkelijk, ook voor kinderen en mensen die net beginnen met begrijpend lezen. En het is niet Els maar Wytske die vertelt. Dat maakt dat je eigenlijk kijkt door de ogen van een opgroeiende pup die op een ondeugende manier de wereld ontdekt. Het is een ondernemende hond die een goede samenwerking heeft met de oudere Appenzeller van Els. Die leert zoals wel vaker van alles aan de pup. Zelf zet Wytske haar beste beentje voor bij het bouwen van vriendschap met Petra. Dat meisje van 7 jaar was altijd heel bang voor honden en wordt haar grootste vriendinnetje.

Een goed neusje

Wytske start al heel snel met haar spel en nieuwsgierigheid in de opleiding tot reddingshond. Ze laat zien dat ze beschikt over een goed neusje en houdt van tempo. Bij de start van een zoekactie lijkt ze er razendsnel vandoor te gaan en na de opdracht ‘zoek mens’ niet direct aan het ‘werk’ te zijn. Niets van dat alles is waar: een persoon die zich in een eerste 25 meter van het zoekgebied bevindt, toont aan dat Wytske echt al direct de neus gebruikt en even moet afremmen en teruggaat naar het ‘slachtoffer’. Dat tempo is er niet alleen bij het zoeken, het is er ook bij het leren. En mooi contrast met het zoeken op het water: dan staat ze doodstil op de boot ‘te ruiken’. Ze heeft echt talent voor dit werk: op school van vriendinnetje Petra heeft Wytske zelfs al snel een demonstratie gegeven hoe het zoeken van een slachtoffer in zijn werk gaat. Dat belooft wat voor de toekomst.

Vervolg

Een deel van het vervolg is ook door Els vastgelegd: in een tweede boekje over haar Wytske: ‘Ik, Wytske, van puber tot reddingshond’. Ook dat boekje van een echte liefhebster van honden is leuk. En de opbrengst van de boekjes komen ten goede van haar stichting  SOS reddingshonden. Hoe mooi wil je het hebben.

Mijn ongeduld tot de komst van mijn pup neemt alleen maar toe na dit soort verhalen.