Vakantie 2024

En dan ineens staat er weer een andere caravan met stuur voor de deur. Oh ja, dat noemen ze een camper. De baasjes hebben hun caravan omgeruild en ik ben blij dat ze in dat ding een bed hebben waar ik wel op kan. Ik mag ook op de bank en overal kan ik lekker naar buiten kijken. We gaan naar het Dwingelderveld zeggen ze. Nou maar eens kijken of het daar wel leuk is voor me.

Op de camping zetten de baasjes een groen hek neer en dan kan ik lekker zonder riem buiten zijn. Dat is beter dan de vorige keer bij de caravan. Toen werd ik steeds vastgebonden aan een touw. Wel lekker lang maar toch, dit is leuker.

Af en toe moet ik in de fietskar en dan gaan we het bos in en naar de hei. Daar is een stuk waar ik lekker los kan en dan mag ik heerlijk snuffelen en rennen in het bos. Heerlijk nieuwe geurtjes zoeken en rennen met grote takken. Het onvermijdelijke ritje in de fietskar is weliswaar wat minder, maar je moet er wat voor over hebben. En de baasjes gunnen dat zij lekker kunnen fietsen. Ja, ik ben niet zo moeilijk.

Op de camping is het gezellig als de baasjes gaan ontbijten, want wat thuis niet mag, kan daar wel: ik zit gezellig aan tafel.

Later gaan we weer verder met de camper naar Ommen. Daar komen we op een groot grasveld, maar er is in de omgeving niet veel waar ik lekker los kan. Stiekem mag het af en toe, maar het enige plekje waar het mocht was in hondenspeelbos Lemele. En dat was best ver en dus de hele tijd weer in de fietskar. Gelukkig gingen de baasje onderweg nog even wandelen en kon ik ook lekker snuffelen en lopen (aan de lange lijn).

Op de camping is de baas vaak buiten aan het koken en dat is best interessant. Ik moet hem daar natuurlijk af en toe bij helpen en dat kan ik natuurlijk heel erg goed. De vrienden van de baasjes Tim en Ellen komen opeens ook, gezellig. Zij vinden het ook fijn mij te zien. Samen gaan we ook nog uit eten en ik kom dan geen aandacht te kort.

Onderweg met het fietsen komen we gelukkig ook af en toe leuke dingetjes tegen en kan ik ook lekker zwemmen. Maar joh, wat is het zwemmen hier lastig. Ik zie de takken zo wegdrijven en er staat helemaal geen wind! En als ik er achteraan zwem kom ik niet zo gemakkelijk meer terug. Vooral niet als ik naar heet midden toe ga. De baasjes noemen dat stroming van de rivier de Overijsselse Vecht. Weer wat geleerd dus en dat moet ik dus anders gaan doen, want dit vond het vrouwtje wel erg spannend.


Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *