Eindelijk sneeuw en ik moet zeggen het is raar spul. Wel leuk natuurlijk en vooral ook fijn als ik dan lekker los kan lopen zoals het baasje dat (soms stiekem) even toe laat. Ik geniet heerlijk van de kou en de vrijheid en dat rare witte spul.
Wat later mag ik weer mee naar Hargen aan Zee en ik ben blij verrast als ik merk dat veel van mijn vriendjes er ook weer zijn. Het baasje van Twirre had weer een wandeling georganiseerd en het was dikke pret. Lekker samen rennen door het mulle zand en hier en daar de duinmeertjes induiken. Baasje is wel blij dat ik ook zelf weer uit het water kom, want een van de anderen blijft gewoon midden in het water wachten tot zijn baasje hem er uit haalt. Stom hoor, vooral ook omdat het baasje dan broek, schoenen en sokken uit moet doen voor hij het water in gaat. Dan hebben wij Stabijtjes het toch een stuk makkelijker.
In Zeeland was het dit keer anders dan anders. Ik moest ineens aan een hele lange lijn lopen en mocht eerst even roken. En dat was lekker joh. De geur vond ik steeds weer terug als ik een stukje liep. De baas achter mij aanmaak ja ik let natuurlijk alleen maar op het spoor van de geur. Het baasje moest maar zien hoe hij achter me aan kwam, terwijl hij de lijn vast hield. En toen ik aan het einde van het spoor kwam lag daar iets geks. Het leek wel een poot van een beest. Maar goed al met al wel erg leuk en ik hoop dat we dat nog vaker gaan doen. Daarna mocht ik weer even met de dummy’s zoals we altijd doen en mijn vriend de trainer Philip vond dat ik het erg goed deed. Weer een plusje verdiend dus ik mag zeker weer terug komen.
Oh ja, we zijn ook voor de eerste keer naar de Soester Duinen gegaan en dat is leuk! Een grote zandvlakte, een stukje water waar nog ijs op ligt en daar om heen allemaal bos. Geweldig ook dat alle hondenvriendjes dan gewoon allemaal loslopen en de baasjes gezellig met elkaar kunnen wandelen. Ja, want wij letten natuurlijk wel op waar de baasjes naar toe gaan. Meestal dan…
Geef een reactie