Op verkenning

Thuis gekomen moet er natuurlijk worden verkend. Een vreemd huis met allerlei zaken die nieuw zijn. Driftig snuffelend wordt de huiskamer verkend en blijken de kleine salontafeltjes wel erg leuk. De ruimte waar voorheen tijdschriften lagen zijn prima bruikbaar voor een pup van Tjibbe’s grootte. Hij kruipt er al graag in en hoe leuk: aan de de andere kant kan je er weer uit! Verder is ook de bench voldoende uitnodigend met de snoepjes en leuke dingen die we er in hebben gelegd. We zijn dus ook benieuwd hoe dat verder gaat. Hoe vermoeiend het ook is: Tjibbe vermant zich telkens en vertikt het om te gaan slapen. Na twee uren geeft hij het eindelijk op en valt hij in slaap op zijn nieuwe kleed voor de kast in de huiskamer. Gezellig dichtbij zijn nieuwe baasjes. En uiteraard is het eerste plasje ook in huis(!) gedaan.
Na het eten slaapt hij heerlijk in de bench en het eerste (van vele) plasje(s) is gedaan in de tuin. Met de nieuwe baasjes van de nestgenoten spreken we allerlei ervaringen door in de WhatsApp-groep en horen we hoe het gaat met de broertjes en zusjes van Tjibbe. Overal zien we in elk geval dat het echte Stabij’s zijn en dat ze allemaal al hun bijzondere slaaphoudingen aannemen. 

Eerste nachten

Uiteindelijk komt de eerste nacht in zicht. Tjibbe zal moeten slapen in zijn nieuwe onderkomen en ja, hoe gaat dat. Allerlei meningen circuleren tussen hondenbezitters en -deskundigen. De een vindt dat je hem mee moet nemen naar de slaapkamer, weer een ander is daar faliekant op tegen. Er zijn voorstanders om in de huiskamer bij het nieuwe huisgenootje te gaan slapen en weer anderen prefereren het alleen laten. Overeenkomsten zijn wel de interval van wakker maken en laten plassen.

Op basis van alle meningen en onderbouwingen daarvan besluiten wij dat een van ons bij Tjibbe blijft om hem steeds te kunnen uitlaten en vooral ook vertrouwen te geven in zijn nieuwe omgeving. Duidelijk is dat ik dat mag doen. En dus zet ik de wekker elke twee uur om de pup wakker te maken en buiten te kunnen zetten. Eigenlijk gaat dat best goed, want Tjibbe vindt het prettig om op die manier te gaan slapen en doet elke keer even zijn behoefte. Succesje dus.
Na een tweetal nachten wordt de interval van 2 uren opgeschroefd en al vrij snel blijkt dat Tjibbe zelf aangeeft dat hij er even ‘uit moet’. Mooie constatering en in combinatie met het vergroten van de afstand tussen mij en de bench besluit ik na een dag of vier het signaal in mijn eigen bed af te wachten. En hoera , ook dat gaat goed. Elke keer gaat hij prima terug in de bench tot circa de klok van 06:00 uur. Ik besluit telkens om dan de dag te beginnen, vooral ook omdat uit alles blijkt dat Tjibbe dan wel klaar is voor de – korte – dag. Voor mij (ons) is de dag echter langer dan we gewend zijn. Niet zo zeer in de door-de-weekse dagen, maar wel in het weekend. Al met al we een verandering waar we prima mee kunnen leven. Verder worden de momenten dat Tjibbe er nog even ‘s-nachts uit moet steeds minder en slaapt hij langer door.

Nieuwe omgeving

De nieuwe omgeving wordt niet alleen verkend, ook zijn er de nodige aanpassingen door te voeren. We moeten tenlastelegging ook rekenenen met een puppy die niet te veel trappen mag lopen. En wat ligt er in onze tuin? Uiteraard trappen! Dus maar met wat dakpannen een noodvoorziening getroffen de de traptreden hiermee afgeschuind. Ook de opstap vanuit de tuin de huiskamer in moet worden aangepast. Maar ook Tjibbe zit niet stil. Hij verandert als een volleerd tuinman ons zorgvuldig opgebouwde groen. Bloemetjes plukken kan hij als de beste en de aanplant wordt drastisch aangepakt. Lage beplanting wordt geplet en weer andere planten worden ‘afgebekt’. We hadden duidelijk niet op deze nieuwe tuinarchitect gerekend. Wel op veranderingen, maar dit is ietsje meer. Ook het gras krijgt het zwaar te verduren, want Tjibbe beleeft veel plezier aan het trekken aan plukken gras. In combinatie met het doen van zijn behoefte, stelt de komst van Ttjibbe het gras ernstig op de proef.

De benche(s)

Binnen in de huiskamer gaat de gewenning aan de bench voorspoedig en dus zijn we snel overgegaan op het opstellen van zowel het fietskarretje (zonder wielen) en de autobench bij de tuindeuren. Hier moet Tjibbe natuurlijk ook aan wennen. Met grote regelmaat proberen we de drie plekjes steeds leuk en verrassend te maken. Niet alleen met speeltjes maar ook met lekkers. Het resultaat is natuurlijk dat bij elke terugkeer in huis de benches zorgvuldig worden onderzocht. Het zijn dus leuke en vertrouwde plekjes aan het worden. Dit moet zich later uitbetalen als we de benches op de uiteindelijke plaatsen gaan inzetten. Wij willen er tenslotte wel met de fiets en auto op uit op een manier die ook voor Tjibbe prettig is. Met het fietskarretje is het al snel voor elkaar in de wandelwagenmodus. Lekker met Tjibbe naar het groengebied Purmerland waar we anders lopend niet zouden kunnen komen. Hetlevert niet alleen prettig momenten op maar ook veel bekijks en tovert bij veel mensen een glimlach op het gezicht.